Rettleiing til pasient med KOLS i heimen

Abstract

Hensikten med denne oppgåva er å sjå korleis sjukepleier i heimesjukepleietenesta kan rettleie pasientar med KOLS til å meistre sin kvardag. KOLS er ein kronisk sjukdom og i følgje WHO den fjerde hyppigaste dødsårsaka i verda. KOLS er i stadig utvikling og som helsepersonell treng ein å ha oppdatert kunnskap og forståing om sjukdomen. Oppgåva tek føre seg kva KOLS er og korleis det er å leve med kronisk sjukdom. Dette er eit litteraturstudium med kvalitativ tilnærming. Problemstilling: "Korleis kan sjukepleiar i heimesjukepleietenesta rettleie pasient til å meistre sin kvardag?" Oppgåva beskriv kva rettleiing inneber og korleis ulike spørsmålsformuleringar kan nyttas i forhold til samtale og dialog med pasient. Vidare ser ein på kva sjukepleie er og korleis en kan sjå utøvinga av sjukepleie i lys av Benner og Wrubel` teori. Den byggjer på ein fenomenologisk verdsforståing, der dei definerer mennesket ut frå ein fenomenologisk synsvinkel. Dei beskriv fire karakteristiske trekk ved det å vere menneske: spesielle anliggende, kroppsleg forståing, bakgrunnsforståing og situasjon/kontekst. Eit menneske kan oppleve forandring i ein eller fleire av disse karaktertrekk og dette kan føre til stress. Stress og meistring er begrep som heng saman og som blir beskrive ut frå Lazarus og Folkman. I drøftinga er det brukt eit fiktivt case for å synliggjere ein reel pasient og situasjon. Her tar ein føre seg møte mellom sjukepleiar og pasient i heimen, kva som er viktig for pasient og kva som er utfordringar i kvardagen. Korleis pasient kan utøve kontroll av sjukdomsutvikling gjennom meistring. Sjukepleier vert bevisstgjort på tilnærming til pasient med kronisk sjukdom og korleis utøving av omsorg og rettleiing kan styrke meistringskompetanse.