Matproduksjon på norske arealressursar med og utan import av fôrråvarer

Abstract

På grunnlag av ein enkel modell for kor stort innanlandsk areal og kor stor fôrimport som ligg til grunn for produksjon av kjøtt, mjølk, egg og matkorn i Norge, drøftar rapporten kor langt og under kva vilkår den landsbaserte matproduksjonen kan vere basert på norske arealressursar åleine. Konklusjonen var at sjølv om ein skulle kunne vri konsumet heilt eller delvis frå svin- og fjørfe- til små- og storfekjøtt, ville det ikkje finnast nok dyrkajord til noverande kjøtt- og mjølkekonsum med mindre ei storstilt nydyrking av kornjord vart gjennomført. Dette gjeld også om ein gjer radikale endringar i drøvtyggarproduksjonane og maksimerer beiteandelen av fôrrasjonen og haustar denne i utmark. Sjølvforsyningsgraden i Norge vil først kunne auke vesentleg dersom det skjer store endringar i kosthaldet frå egg, kjøtt- og mjølkeprodukt til fisk og planteprodukt frå vekstar som kan dyrkast her i landet. Auka avlingar i planteproduksjonen, minska svinn i alle ledd frå jord til avfallsdunk og nydyrking vil også kunne bidra relativt meir enn ein overgang til husdyrproduksjonar med låg avdrått og/eller stort beiteopptak i utmark.